我在想緊應不應該發這編文,後來認為這算是人生經歷和體會,除了寫投機客的心態和經驗,分享人生的體會,使網誌是有血有肉,不是純投資經驗的。 不過如果我再收入不穩定,恐怕再不能為大家分享投機心得。 當我把這編文公開時,應該對公司感到失望之情,但願這編文章永不公開 。 在我眼中的某公司,入去前,給我的感覺是大公司和有進升的機會,但入到去後,就確認這間公司是家族的公司,視外人如垃圾。 在面試的情況我還記憶猶新,初初人事部致電來面試,無想過會入這間公司做,想不到一做就做一年,當時面試時,他們給20題的MC我,本身接觸金融時是中文, 變了大部分MC使用翻譯來做,不懂的地方就亂填,接著又同人事部和另一部門的主管會面,另一個主管只是問我有無問題就走了,當時我還練車時,就收到電話叫我返工。 我記得初初請我的職位是dealer, 當時dealer人工約13,000 至14,000,因為做的野唔多和主要監控客人的帳戶,所以要求的技術唔高。我記得第一日入到去,就給本客戶小册子我看,當時我真係慢慢睇,睇到一半,主管就話不用全看,因為我不是做客戶服務,這裏的系統是員工和客人用同一個侍服器,首入職的第一日就要開戶口,當時我想不明為何開戶口,因為出面員工和客戶的系統要分開,減低服務器的負擔,如果合併在一起,除了有bug外,當服務器死機時,就會出現一起死的情況。 初初開戶時,我比較抗拒,因為唔知發生什麼事,個戶口又唔做trade,完全開來好像刷用戶一樣,最後先知係用來工作,其後再知道這樣設計為了員工不經意做trade,食埋員工筆錢,如果無開戶的話,也許唔會輸過30,000元。 在我留在dealer 部門三個星期後,我就被調去客戶服務部,當時我只係收到老細的電郵調我去客服,成個部門無人出聲,其實當時已經有辭職的念頭,因為連一句都唔講唔問就調人去其他部門,已經連基本的專重都無,加上我覺得一個部門唔同同事交流,已經無合作的空間。 在這裏,我想同一位上司講唔好意思,第一日我無帶西裝褸,那天我故意唔帶,本身那天已經覺得唔對路,準備遞信,遞信前又想玩野,所以請見諒。 識我的人都知我喜歡觀察人的行為和舉動,了解其性格,要了解一個人就要知人底線,他們不說就要試一試,但這樣出事率會大大提高,通常份工我預了唔要就會放手一幹。我認為要合作就要互相理解,知道脾性和慣性我先就到,合作就是互相補位的行為。 在第一日,希子小姐和友紀小姐教我開戶程序,起初連身份證都唔識看,還要坐櫃檯和系統有盲點,例如字位過長開唔到或顯示不到,印出來又移位等。你話唔緊張就假,幸得友紀小姐的幫助下,順利學識。往後日子都慢慢學基本工作。希子小姐開完戶口有個習慣,就係釘埋他,因為開完戶口的文件必須掃描,每次她釘完,我就要拆釘接著再釘過,拆釘折到手指通紅,唔緊要,這些小事來的,啲釘插我唔死,但直接接釘我就死。 往後隨著去唔同的分行做臨記,除了兩位靚女外,開始識唔同的人,東尼皇兄,傑登兄,達尼爾兄,尤金兄,未來兄,文賓兄,丹尼士兄,誠俊哥,美國總統候選人及西北三巨頭等人(林記,和記和曾生)。 在離職前,我想試客服的招式,例如扮friend,反差態度和指導。在這十個月一一試盡,對我來說已獲益良多,我永遠掛在口邊,客戶服務最值錢的不是作為客人的出氣袋,而是如何控制客人的情緒,只要控制得好就係本錢(痴線客除外),但控制不到,任由客操控,就影響公司和自己,例如公司定位的客是平價客和提供基本服務,如果客人要求高價客類的優質服務(例如要求客服記得本人姓),而客服又照跟客的要求,最後演變成平價客和提供優質服務,公司就要提供更多的資源,例如培訓,薪金調整,而同事的工作壓力也相當大。部分香港人喜歡投訴,只要滿足不到他內心的要求,投訴給他的有種優越感和投訴後補償的代價,所以某部分人喜歡投訴作為顯示自己在公司的地位和優越。顧客服務就遲點再說,都有不小實戰理論。 另外在這間公司學到的當然是投資工具,否則也不會寫到這麼多編文章,雖然與出面比較還是有差距,不過比上不足,比下有餘。 在工作接近半年後,突然公司派親兵入客服部門,把一個部門分開兩組,小弟也因為這樣,接近給人催促至萬能人,但代價是一日累個一日,星期六接全返全日,差不多生命也貢獻給他,接著我尊敬的上司和好友走人,除了覺得可惜外,工作量也變成1倍。 在離開公司果刻,我心中真係放下心頭大石,感覺好像放監一樣,唯一代價是份糧給人7除8扣和refer唔靚,但由他們扣,他們禁喜歡錢,我當做善事,離得開這間公司,唔係為啖氣就係含著怨氣走,無一個有讚揚公司的文化,甚至客人只會在出事時寫信給客。 在這公司的得著,除了識到一班好賭友外,還有一起輸錢檢討的樂趣,投資賺錢固然開心,但開心的莫過於一起看錯邊,一起大爆死的樂趣,正所謂醉翁之意不在酒,錢是其次,分享智識先樂趣,輸先學野最快,我現在炒洐生產品或股票知識,都係一班兄弟互相交流先做到,如果一個人的話,我做不到,所以我內好感激眾兄弟的幫助,如果不是你們,也許我還停留在菜鳥年代。 我心中不滿的是趕走那位上司,有很多文書野她處理很多,他能力絕對勁過其他人,不過我支持她在其他公司發展,我相信她的前途更好。希望她在職場上遇到伯樂。另一個不滿是我薪金上與同期的不同,薪金差距差15%,這不是小數目,工作量一樣,但薪酬完全極大差距,正常一間公司有薪金水平,但這間公司出海鮮價,完全唔跟出面規則玩,這是我後來察覺的地方,我真係好後悔入這間公司做,我真心希望他上不到市。 這間公司的奇怪客金句真係多到可以出書,例如(我給錢你洗還要收我錢) 我寫完這編文章,已經代表同該公司結束關係,唔想再提,唔想連發夢也夢到這間公司. 如果可以夢到女神,拖下她手仔就好了。 放自己草二星期。 (行下山,看下花放鬆下幾好。)